(English) The prelate Not every monument will stand to the end of the world Not every character is bright When dark facts will make a noise around Made up idealquite fast hit the pavement Usually plinths don’t break on their own The stone or bronze doesn’t crumble just like that There still are some people who remember that To earese the disgrace there have to be boulder droped The statue of shame of church The statue of shame of society Disgrace of Gadansk and Poland The prelate Never again any pedophile will stay one the plinth They need to be knocked off there ASAP If somebody can forge the suffering in the stone Let it be the statue of victims The statue of shame of church The statue of shame of socjety Disgrace of Gdansk and Poland The prelate of „Solidarność” There still are some people who remember that To earese the disgrace there have to be boulder droped The prelate This song is inspired by true story. At night on 20th to 21st February 2019 in Gdańsk at 3 in the morning three men: Michał Wojcieszczuk, Rafał Suszek i Konrad Korzeniowski fell over the prelate Henryk Jankowski’s monument, the famous polish priest. The monument separated from the plinth, and on the lying monument they put altar boy clothes and children’s unwear as a symbol of suffering of molested by prelate children. After this happened activists were waiting for arrival of the police. In the prepared manifest they had written: We are taking the action what the point is symbolic knocking it off community pedestal of fake Henryk Jankowski’s memory and worship. That is how our civil disagreement express for the presence of evil, contempt for another human being, objectification of him, rape on his freedom and privacy, no respect for pain and anger of victims, hate speech and idolatrous cult of preparators of similar acts in a public space. The monument has never come back at its place (just several tonne plinth left), Jankowski lost honorary citizenship of the city of Gdańsk and square of his name. One year later the prosecutor’s office presented the indictment. All of three activists threaten to five years in prison. The case is pending. Let it be a trial about Janowski – they said. Prałat Nie każdy pomnik jest po koniec świata Nie każda postać jest wyłącznie jasna Gdy mroczne fakty w krąg narobią huku Zmyślony ideał szybko sięga bruku Cokoły zwykle same nie pękają Kamień czy brąz nie kruszą się ot tak Są jeszcze tacy, którzy pamiętają By zmazać hańbę trzeba zrzucić głaz POMNIK WSTYDU KOŚCIOŁA POMNIK WSTYDU SPOŁECZEŃSTWA HAŃBA GDAŃSKA I POLSKI PRAŁAT…. Niechaj już nigdy pedofil nie stoi na cokole Czym prędzej trzeba z niego strącić go Jeśli ktoś umie cierpienie wykuć w bryle To niechaj ofiar monument będzie to POMNIK WSTYDU KOŚCIOŁA POMNIK WSTYDU SPOŁECZEŃSTWA HAŃBA GDAŃSKA I POLSKI PRAŁAT „Solidarności” Są jeszcze tacy, którzy pamiętają By zmazać hańbę trzeba zrzucić głaz Tekst utworu inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami. W nocy z 20 na 21 lutego 2019 roku w Gdańsku około 3. nad ranem trzech mężczyzn: Michał Wojcieszczuk, Rafał Suszek i Konrad Korzeniowski obalili pomnik księdza prałata Henryka Jankowskiego, znanego polskiego duchownego. Na leżącym monumencie, który oddzielił się od cokołu ułożyli strój ministranta wraz z dziecięcą bielizną. Miał to być symbol cierpienia molestowanych przez prałata dzieci. Po tym zdarzeniu aktywiści poczekali na przyjazd policji. W specjalnie przygotowanym manifeście napisali: Podejmujemy działanie, którego celem jest symboliczne strącenie ze wspólnotowego piedestału fałszywej pamięci i czci osoby Henryka Jankowskiego. Tak wyraża się nasza obywatelska niezgoda na obecność w przestrzeni publicznej zła, pogardy dla drugiego człowieka i jego uprzedmiotowienia, gwałtu na jego wolności i prywatności, braku szacunku dla bólu i gniewu ofiar, wreszcie też – mowy nienawiści, a także bałwochwalczego kultu osób będących sprawcami podobnych czynów. Pomnik nie wrócił już na swoje miejsce (pozostał tylko kilkutonowy cokół, na którym stała figura duchownego), Jankowski stracił także honorowe obywatelstwo miasta Gdańsk i skwer swojego imienia. Po roku prokuratura przedstawiła akt oskarżenia. Aktywistom grozi do pięciu lat więzienia. Sprawa jest do dziś w toku. Niech to będzie proces nad Jankowskim – powiedzieli oskarżeni.

(English) August There is a picture in what you can see The saluting crowd to the chief And among faithful followers of the fuhrer There is just one man who’s resisting He’s looking contempously at the surrendering gesture of the crowd And at that guy who is the reason the crowd lost its mind When I look at this pictre I think If the world was normal, In the picture woulde be only one saluting man And the rest of the crowd would be looking at him contempously August Landmesser the brave man August Landmesser August the normal man The ordinary man August Looking contempously at the surrendering gesture of the crowd August This song is inspired by true story. In 1991 german weekly „Die Zeit” published mysterious photo presenting lonely man in the crowd boldly refusing saluting Hitler. It’s happened in the shipyard in Hamburg in 1936. This man was August Landmesser. In 1931 to have easier situation on labor market he signed up to NSDAP party. His situation changed diametrically two years later when he met his future wife – Jewess Irmina Eckler. They kicked August out from the party because he had broken the germany blood protection and honor law (The Nuremberg Laws). There was a punishment of prison for breaking it. In 1937 August with his wife and daughter tried to escape to Denmark but were held. For his stubborness Landmesser went for three years to concentration camp and he never saw his wife again. Irma gave a birth another daughter before it and she then was murdered in 1942 in concentration camp in Ravensbrück in Germany. After leaving the camp in 1944, August was drafted into the army – german penal military unit and died in the area of today’s Croatia in the battle with partisans. Their two daughters survived and one of them in 1991 recognized their father in the picture. As it happens in history, nothing is 100% sure. Other sources say that the person in the photo could also be Gustav Wegert, a Catholic from Hamburg. August Jest takie zdjęcie, na którym widać Jak tłum salutuje wodzowi na wiwat A pośród wiernych wyznawców fuhrera Jest tylko jeden człowiek, który się opiera Patrzy z pogardą na poddańczy gest tłumu I na tego przez kogo tłum postradał rozumy Gdy tak patrzę i myślę sobie gdyby świat był jednak normalny na zdjęciu w salucie stałby jeden człowiek a reszta patrzyłaby na niego z pogardą August Landmesser ODWAŻNY CZŁOWIEK August Landmesser… August NORMALNY CZŁOWIEK, ZWYCZAJNY CZŁOWIEK August… Patrzy z pogardą na poddańczy gest tłumu Tekst utworu inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami. W 1991 roku niemiecki tygodnik DIE ZEIT opublikował tajemnicze zdjęcie przedstawiające samotnego wśród tłumu mężczyznę, odważnie odmawiającego salutowania Hitlerowi. Wydarzenie to miało miejsce w stoczni w Hamburgu w 1936 roku. Tym człowiekiem był August Landmesser. W 1931 roku, aby mieć łatwiejszą sytuację na rynku pracy, zapisał się do partii NSDAP. Sytuacja jego diametralnie zmieniła się dwa lata później, kiedy poznał swoją przyszłą żonę – żydówkę Irmę Eckler. August został za to wyrzucony z partii, gdyż w myśl nowych przepisów łamał ustawę o ochronie krwi niemieckiej i niemieckiej czci (Ustawy Norynberskie). Za złamanie ich groziło więzienie. W 1937 roku August wraz z małżonką i córką próbowali uciec do Danii, ale zostali zatrzymani. Za swój upór Landmesser trafił na 3 lata do obozu koncentracyjnego i już nie zobaczył swojej ukochanej. Żona Irma zdążyła jeszcze urodzić Augustowi drugą córkę, lecz sama została zamordowana w 1942 roku w okrytym ponurą sławą obozie koncentracyjnym Ravensbrück w Niemczech. August zaś po wyjściu z obozu w 1944 roku został wcielony do wojska - niemieckiej jednostki karnej i zginął na terenach dzisiejszej Chorwacji walcząc z partyzantami. Wojnę przeżyły dwie córki, jedna z nich w 1991 roku poznała ojca na słynnej fotografii. Jak to w historii bywa nic nie jest pewne na 100 %. Inne źródła podają że osobą ze zdjęcia mógł być też Gustav Wegert katolik z Hamburga.

(English) Fourteen (14) women from the bridge Today’s world is covered By dense clouds of conflict It doesn’t always break through the bullshit „Build bridges, not walls” Cause when there is a wall then is not blissfully In the wall like this you can just bang your head But on the bridge are fourteen women Embarrassing others from devided city I know that not everyone has got the power But also not everyone has got this power less Than these fourteen women on the bridge Who are similar to you and me Now everyday when I look in the mirror I feel ashamed and I regret On that bridge were only fourteen women And around them savage ONR Now everyday when I look in the mirror I feel ashamed and I regret that On the bridge were only fourteen women Without you and me 14 women from the bridge (against fascism) This song is inspired by true story. On 11th of November 2017 The Independence March went in Warsaw, what is periodically organised by nationalist political organizations (All-Polish Youth and ONR). Their slogan was „We want God”. For the special polish nationalists invitation famous Italian fascist Roberto Fiore from Forza Nuova party took part in it. Around 60 thousand of people took part in this march. In the same time on Poniatowski’s bridge (what was on the march track) was a group of fourteen women with 7-meters banner „Stop fascism” and were blocking one third of the street. Women survive the resistance for 15 minutes. They were mocked, kicked and beaten with polish flags. They heard from the march participants that they’re sluts, murders, traitors and that have no rights to be called Polish. One of these fourteen women, Kinga Kamińska, said about the march: I was born 3 years after world war II and grow up on Warsaw riuns. My mum was liaison officer (in Warsaw Uprising). In my opinion every decent man should protest against it what is happening (…). In the Independence March one man spat on me, another one kicked me in the stomach. The blockade initiator and originator was Ewa Błaszczyk and she recalls after three years: It was crazy a little bit, but I admit that the scar after nazi boot what I have on my hand, I am kinda proud of. Despite in march take part lot of families, it doesn’t change that organizers’ slogans are nationalistic, racist and fascist every year. The fourteen women are: Maria Bąk-Ziółkowska, Ewa Błaszczyk, Beata Geppert Kinga Kamińska, Katarzyna Kwiatkowska, Lucyna Łukian, Zofia Marcinek, Agnieszka Markowska, Izabela Możdrzeń, Monika Niedźwiecka, Elżbieta Podleśna, Katarzyna Szumniak, Agnieszka Wierzbicka, Krystyna Zdziechowska. 14 kobiet z mostu Dzisiejszy świat zasnuły, gęste konfliktów chmury Nie zawsze przebija się przez bzdury „budujcie mosty nie mury” Bo jak jest mur to nie jest błogo W taki mur to można tylko walić głową za to na moście kobiet 14 zawstydza wszystkich w podzielonym mieście ja wiem nie każdy ma w sobie siłę ale nie wszyscy mają jej mniej niż te 14 kobiet tam na moście co są podobne do ciebie i mnie Teraz codziennie, gdy patrzę w lustro to w środku czuję wstyd i żałuję że tylko 14 kobiet tam na moście a wokół nich zdziczałe ONR Teraz codziennie, gdy patrzę w lustro to w środku czuję wstyd i żałuję że tylko 14 kobiet tam na moście i że nie było tam ciebie i mnie 14 KOBIET Z MOSTU (Przeciwko faszyzmowi) Tekst utworu inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami. 11 listopada 2017 roku po raz kolejny ulicami Warszawy przeszedł Marsz Niepodległości, który cyklicznie organizowany jest przez nacjonalistyczne organizacje polityczne (Młodzież Wszechpolska i ONR). Marsz odbył się pod hasłem „My chcemy Boga”. Na specjalne zaproszenie polskich narodowców udział w nim wziął m.in. znany włoski faszysta Roberto Fiore z partii Forza Nuova. W marszu brało udział około 60 tysięcy ludzi. W tym czasie na moście Poniatowskiego na trasie przemarszu stanęła grupa 14. kobiet z 7-metrowym transparentem „Faszyzm stop”, blokując jedną trzecią ulicy. Kobiety przetrwały opór około 15 minut – będąc w tym czasie bluzgane, kopane i opluwane, a także bite m.in. polskimi flagami. Usłyszały od uczestników marszu, że są: kurwami, morderczyniami, zdrajczyniami, że nie mają prawa nazywać się Polkami. Jedna z 14. kobiet, Kinga Kamińska, odniosła się do marszu słowami: Urodziłam się 3 lata po wojnie i wychowałam się na gruzach Warszawy, moja mama była łączniczką (w Powstaniu Warszawskim), wg mnie każdy przyzwoity człowiek powinien zaprotestować przeciwko temu, co się dzieje (…) Na Marszu Niepodległości jeden mężczyzna mnie opluł, inny kopnął w brzuch. Inicjatorka i pomysłodawczyni blokady Ewa Błaszczyk wspomina po 3. latach: Trochę to było szalone, ale przyznam, że bliznę bo naziolskim bucie, tę co mam na dłoni, noszę z jakąś dziwną dumą. Mimo iż w marszu niepodległości bierze udział wiele rodzin z dziećmi, nie zmienia to faktu, że organizatorzy tego pochodu co roku idą pod hasłami nacjonalistycznymi, rasistowskimi i faszystowskimi. 14 kobiet to: Maria Bąk-Ziółkowska, Ewa Błaszczyk, Beata Geppert Kinga Kamińska, Katarzyna Kwiatkowska, Lucyna Łukian, Zofia Marcinek, Agnieszka Markowska, Izabela Możdrzeń, Monika Niedźwiecka, Elżbieta Podleśna, Katarzyna Szumniak, Agnieszka Wierzbicka, Krystyna Zdziechowska.

(English) Nicola and Bart Let’s last Nicola’s and Bart’s memory Your eternal peace you will find in us The last of the moments is just now When your death becomes the triumph Nicola and Bart This song is inspired by true story. On 15th April 1920 there was a crime in South Braintree in the state of Massachusetts in the USA. During a bank robbery robbers killed cashier and the escort from one of the nerby factories. Then two Italian origin anarchists were arrested for this crime. It was Nicola Sacco – shoe factory worker and Bartolomeo Vanzetti – street fishmonger. The whole lawsuit was faked and lasted 7 years. Nicola and Bart were accused just because they were Italian immigrants, anarchists, anti-militarists and also active participants in anti-government strikes. The lawsuit moved millions people in the world. Not only working mass supported them but also intellectuals. In many countries were demonstrations, supporting rallies, petitions and people set up the Sacco and Vanzetti Defense Committee. Despite all of these initiatives american court didn’t repeal and sentenced to death both defendants. On 23rd August 1927 Nicola and Bart were executed on the electric chair. Nicola wrote to his son in the farewell letter: Today they will char our bodies but will never destroy our ideals. Next generations will be fighting for them, young people just like you. Always help the weaker and those crying. Support presecuted and opressed because they’re your real friends. Remember, son, don’t keep your whole happiness just for yourself… In the end of the lawsuit Bart said: If there wasn’t a lawsuit, I would spend rest of my life as a street trader among people who disregard me. I would die unnoticed, unknow, wasted. We made a career and triumph. The accident made that we did a lot for the idea of tolerance, justice and people mutual understanding. We didn’t expect that we will be able to do so much, even in the longest life. Our words, our lifes, our pain – it’s all nothing. Taking our lifes – from a decent shoemaker and poor fishmonger – it’s everything. The last moment belongs us, this death torment is our triumph. 50 years later, in 1977, Sacco and Vanzetti have been rehabilitated by governor of Massachusetts. In this way they have been found innocently sentenced to death. *”Nicola and Bart” song is inspired by „Here’s too You” Ennio Morricone’s, what was use in italian film „SACCO & VANZETTI” in 1971. Nicola i Bart Pamięci trwaj Nicola i Bart swój wieczny pokój znajdziecie w nas ostatnia z chwil rozgrywa się tu gdy wasza śmierć przekuwa się w triumf NICOLA I BART Tekst utworu inspirowany jest prawdziwymi wydarzeniami. 15 kwietnia 1920 roku w mieście South Braintree w stanie Massachusetts w USA dokonano zbrodni. W czasie napadu rabunkowego bandyci zabili kasjera i konwojenta jednej z pobliskich fabryk. Wkrótce potem za ten czyn zostali aresztowani dwaj anarchiści włoskiego pochodzenia: Nicola Sacco – robotnik fabryki obuwia i Bartolomeo Vanzetti – uliczny sprzedawca ryb. Cały proces został sfingowany i trwał aż 7 lat. Nicola i Bart zostali oskarżeni tylko dlatego, że byli włoskimi imigrantami, anarchistami, antymilitarystami, a także aktywnymi uczestnikami strajków antyrządowych. Proces ten poruszył miliony ludzi na całym świecie. Za dwójką anarchistów stanęły nie tylko masy robotnicze, ale także intelektualiści. W wielu krajach odbywały się demonstracje i wiece poparcia, podpisywano petycje, zakładano Komitety Obrony Sacco i Vanzettiego. Mimo tych wszystkich inicjatyw, sąd amerykański nie ugiął się i wydał wyrok śmierci na dwóch oskarżonych. 23 sierpnia 1927 roku Nicola i Bard zostali straceni na krześle elektrycznym. W pożegnalnym liście do swego syna Nicola napisał: Dziś zwęglą nasze ciała, ale nie zniszczą naszych ideałów. Będą o nie walczyć przyszłe pokolenia, młodzi ludzie tacy jak ty. Zawsze pomagaj słabszym i tym którzy płaczą. Wspieraj prześladowanych i uciskanych, bo to są twoi prawdziwi przyjaciele. Pamiętaj synu nie zachowuj całego szczęścia dla siebie… Na zakończenie procesu Bart powiedział: Gdyby nie cała ta sprawa, mógłbym spędzić resztę życia jako handlarz uliczny wśród ludzi, którzy mnie lekceważą. Mógłbym umrzeć nie zauważony, nieznany, zmarnowany. Zrobiliśmy karierę, odnieśliśmy tryumf. Przypadek zrządził, że bardzo wiele zdziałaliśmy dla idei tolerancji, sprawiedliwości, wzajemnego zrozumienia się ludzi. Nie przypuszczaliśmy, że zdołamy tyle zrobić w najdłuższym nawet życiu. Nasze słowa, nasze życie, nasz ból – to nic. Odebranie życia nam – przyzwoitemu szewcowi i biednemu sprzedawcy ryb – to wszystko. Ta ostatnia chwila należy do nas, ta śmiertelna męka jest naszym triumfem. Po ponad 50 latach w 1977 roku Sacco i Vanzetti zostali zrehabilitowani przez gubernatora Massachusetts, tym samym zostali uznani za niewinnie skazanych na karę śmierci.

(English) The real man (Svaboda’s cover) The real man doesn’t write poems The real mani s always first The real man sticks to the role The real man never screams in pain Real men rifles!! Real men – girls love Real men – history knows many of them Real men are aimed at us A boss, a militiaman, a colonel, a sportman A war, a nightstick, a system, a bomber jet Only true men, loosers to the muck Go Ahead heroes for the future to the battle A biface, a pike, a dust house The method list is abundant But worths just the rhyme Always forward, never back A saber, a helmet, a uniform, a horse You can invent a better weapon Five hundreds corpses, five hundreds guns You will dance and me will play A gun, a riffle, a bomb, a gas Let’s repeat one more time Thousand corpses, milion bodies You will dance and me will play System, nightstick, the third world Brother’s gonna kill the brother Laser, uranium, a tank, a rocket For the madmen it’s a stimulus All of this welded togheter We will put it out on alp Prawdziwy mężczyzna (cover SVABODA) PRAWDZIWY MĘŻCZYZNA nie pisze wierszy PRAWDZIWY MĘŻCZYZNA jest zawsze pierwszy PRAWDZIWY MĘŻCZYZNA trzyma się roli PRAWDZIWY MĘŻCZYZNA nie krzyczy gdy boli PRAWDZIWI MĘŻCZYŹNI karabiny !!! PRAWDZIWYCH MĘŻCZYZN kochają dziewczyny PRAWDZIWYCH MĘŻCZYZN historia zna wielu PRAWDZIWI MĘŻCZYŹNI mają nas na celu SZEF, MILICJANT, PUŁKOWNIK, SPORTOWIEC, WOJNA, PAŁKA, SYSTEM, BOMBOWY ODRZUTOWIEC PRAWDZIWI MĘŻCZYŹNI MIĘCZAKI DO GNOJU NAPRZÓD HEROSI O PRZYSZŁOŚĆ DO BOJU PIĘŚCIAK, DZIDA, KURNA CHATA LISTA METOD JEST BOGATA LECZ SAMEMU RYMU WARTA WCIĄŻ DO PRZODU NIGDY WSTECZ SZABLA, SZYSZAK, MUNDUR, KOŃ LEPSZĄ WYMYŚLIMY BROŃ 500 TRUPÓW, 500 DZIAŁ BĘDZIESZ TAŃCZYŁ A JA GRAŁ BROŃ, KARABIN, BOMBA, GAZ POWTARZAMY JESZCZE RAZ TYSIĄC TRUPÓW, MILION CIAŁ BĘDZIESZ TAŃCZYŁ A JA GRAŁ SYSTEM, PAŁKA, TRZECI ŚWIAT BRATA ZAMORDUJE BRAT LASER, URAN, CZOŁG, RAKIETA DLA SZALEŃCÓW TO PODNIETA WSZYSTKO RAZEM ZASPAWANE WYSTAWIMY JE NA HALE

(English) Investment (Ulica’s cover) Free education, free treatment Give thanks for that, it’s all free for you The gift from the state – a pension Free public transport on holidays The price for all of this is calculated well It’s just sophisticated investment Every penny returns to the system You pay them all the time whatever you do Because all of us it’s you and me It’s just the human investment You have got in your hand a pickaxe, a pen or a rifle And push the system what will bleed you out The system of prohibitions, coercions and propagandas It watches you to pay in a irreproachable way All of this what they gave to breeding you You will give them back without knowing when they robbed you They will put you through the hoops In exchange for a sip of vodka they will shut you up Inwestycja (cover ULICA) Bezpłatna nauka, bezpłatne leczenie Dziękuj to wszystko za darmo dla Ciebie Prezent od Państwa – emerytura, renta Bezpłatny przejazd w państwowe święta To wszystko cena dobrze skalkulowana To tylko inwestycja wyrafinowana Każdy grosz się zwróci systemowi Płacisz im ciągle wszystkim co robisz BO KAŻDY Z NAS TO TY I JA TO TAKA LUDZKA INWESTYCJA Masz w ręku kilof, pióro lub karabin I pchaj ten system, który Cie wykrwawi System zakazów przymusu i propagandy Pilnuje byś płacił w sposób nienaganny Wszystko co dali dla twojej hodowli Oddasz nie wiedząc kiedy Cie okradli Wycisną z ciebie ostatnią potu kroplę W zamian za łyk wódki zamkną ci mordę

(English) Fascism (La Aferra’s cover) Look, the Israel flag is on fire A crowd of the only right race Fists are up, the holy inquisition Rasist slogans, homeland above all Fascism, nationalism, racism It’s all what they can give you A hate instead of life A violent instead of love Look, they’re kicking an old man Probably they didn’t like his face Probably he wasn’t thinking in their way Or maybe he just didn’t want to repent Babylon towers are growing again The feeling of freedom is dying slowly The white power destroys our houses Our peace is destroyed by their damn scream Faszyzm (cover LA AFERRA) Patrz płonie flaga Izraela Tłum jedynie słusznej rasy Pięści w górze, święta inkwizycja Rasistowskie hasła, ojczyzna ponad wszystko FASZYM, NACJONALIZM, RASIZM TO WSZYSTKO CO CI MOGĄ DAĆ NIENAWIŚC ZAMIAST ŻYCIA AGRESJA ZAMIAST MIŁOŚCI Spójrz, biją starego człowieka Pewnie miał inny wyraz twarzy Pewnie nie myślał tak jak oni A może nie chciał okazać skruchy Rosną znowu wieże Babilonu Ginie powoli uczucie wolności Siła białej rasy brudzi nasze domy Niszczy nas spokój ich cholerny wrzask

(English) A war (4 kopniętych i Fred’s cover) You who are the origin of death You who are humiliating us You who kill our children You who take our houses You who overshadow The shadows of human suffering You are the suffering verdict The revelation of hate You who have been since always You who run minds You who despise us You… wanna be greater than God You who are the origin of death You who are humiliating us You who kill our children You who take our houses You who overshadow The shadows of human suffering You are the suffering verdict The revelation of hate You who have been since always You who run minds You who despise us You… are greater than God Wojna (cover 4 KOPNIĘTYCH I FRED) Ty która jesteś pochodzeniem śmierci Ty która nas poniżasz Ty która zabijasz nam dzieci Ty która dom zabierasz Ty która malujesz cienie Cienie z ludzkiego ciała Jesteś wyrokiem cierpienia Objawieniem nienawiści TY KTÓRA BYŁAŚ ZAWSZE TY KTÓRA WŁADASZ UMYSŁAMI O TY KTÓRA GARDZISZ NAMI TY… CHCESZ BYĆ WIĘKSZA OD BOGA Ty która jesteś pochodzeniem śmierci Ty która nas poniżasz Ty która zabijasz nam dzieci Ty która dom zabierasz Ty która malujesz cienie Cienie z ludzkiego ciała Jesteś prorokiem cierpienia Objawieniem nienawiści TY KTÓRA BYŁAŚ ZAWSZE TY KTÓRA WŁADASZ UMYSŁAMI O TY KTÓRA GARDZISZ NAMI TY… JESTEŚ WIĘKSZA OD BOGA